Verder is de gemeente Schoorl in 2001 opgeslokt door de gemeente Bergen.
Dit bracht ons voordelen, we beschikken nu over een kunstgrasveld, maar ook nadelen: het accommodatie-onderhoud werd geharmoniseerd, waardoor onderhoud van ons C veld voor eigen rekening kwam. Onderhoud van een enkel veld kost minimaal 6.000 en in de praktijk 10.000 euro per jaar. Dit is voor de vereniging eigenlijk niet meer op te brengen. Daarom hebben we het afgelopen jaar geprobeerd het onderhoud bij de gemeente neer te leggen. Strikt genomen staan we in ons recht. Op basis van het aantal teams heeft Duinrand S volgens de KNVB richtlijnen minimaal behoefte aan 2 wedstrijdvelden en 1,2 trainingsvelden. De gemeente e houdt zich ook strikt aan deze regel bij het verzet om het onderhoud C veld over te nemen. We hebben weliswaar recht op 3,2 velden, maar een kunstgrasveld telt dubbel. Is zowel trainings- als wedstrijdveld. Hierdoor onderhoud de gemeente alleen ons A en B veld.
Tot nog toe is de gemeente onvermurwbaar gebleken. Ook al tonen wij aan dat ze meer doet voor kleinere verenigingen als BSV, st Adelbert en Egmondia. En ook al tonen wij aan dat jeugd meer traint dan senioren zodat we absoluut tekort hebben aan alleen het A veld als trainingsveld. En ook al geven we telkens weer aan dat het een minimumnorm is van de KNVB en dat we daar bovendien 0,2 onder zitten.
Inmiddels is een deel van het onderhoud in handen genomen door oudgedienden Jan Nunnink, Jaap Hof en Cees Glorie. Ze hebben zelfs een speciale maaimachine en wals voor ons op de kop kunnen tikken. Voorlopig kunnen we dus weer even vooruit, maar de heren zijn letterlijk oudgedienden, en net als met ons scheidsrechterskorps en op allerlei andere kritieke plekken binnen de vereniging staan er nog geen vrijwilligers in de startblokken om deze taken te zijner tijd over te nemen. Wij blijven in contact met de gemeente.
Wat is nu het gevolg ? De gemeente heeft verordonneerd dat er niet getraind mag worden op het B veld en wij draaien dus voorlopig nog op voor het onderhoud van het C veld. Dat we naar vermogen, maar helaas niet op professionele wijze kunnen doen, zodat de kwaliteit van de grasmat beetje bij beetje afkalft.