Huzarenstukje Meiden A

.  Fanatiek vanaf de aftrap met een kanonskogel van Rosanne die maar net naast ging zag het er goed uit. Maar binnen 10 minuten stonden we toch met 2-0 achter. Een enorme kater hing in de lucht.  De meiden keken elkaar eens diep in de ogen, wierpen nog eens een blik op de tegenstandsters die ze toch allemaal vanuit de schoolbanken kennen.  “Die moet we toch kunnen hebben”.  En het was Bo die de ban brak met een “Anschluss Tor” . Nog een keer liep Berdos weg via de ongrijpbare Daisy Nieuwenhuizen, maar het was opnieuw Bo die 2x achterelkaar het net vond zodat we met 3-3 aan de thee konden.

De 2^e helft toonde een heel ander beeld.  Celine legde nu Daisy volkomen lam waardoor de angel uit het spel van Berdos verdween.  Sanne Mebo torpedeerde een doorgebroken aanvalster en keek daarna de strafschop uit het doel.  Zelfverzekerd namen we nu zelf een voorsprong 4-3 via een benutte strafschop.  Berdos drong nog een keer aan en zowaar werden ze beloond met  de 4-4. Een uitslag waar iedereen mee kon leven.  Behalve Joyce dan.  Terwijl beide teams in de touwen hingen drukte ze nog een laatste keer met haar linkerpunt af. Snoeihard in de kruising: 5-4. De blessuretijd duurde langer dan ooit, maar de meiden hielden vast. De eerste winst is binnen. En wat voor een!

Hulde hulde hulde en een goed voorbeeld voor ons 1^e dat volgende week bij Berdos gaat proberen dit huzarenstukje te herhalen.